Saturday, August 29, 2015

गजल

कहिलेकाही जिन्दगीले आफ्नै छाँया छोडीदिन्छ छोरोले पनि बुहारीका निम्ति आमा छोडीदिन्छ समय पनि चटक देखाउँछ बेला बखतमा अनेक मोडमा ल्याएर जमाना छोडीदिन्छ के गर्छौ देश यस्तै छ कानुन यस्तै छ यहाँ इमानदारलाई थुन्छ अनि हत्यारा छोडीदिन्छ सीमीत रहँदा सम्झनामा मात्र यौटा कथा अनायासै नुनिलो पानी यो आँखा छोडीदिन्छ म चाहन्थेँ यो देश सिङ्गो रहिरहोस् सधैँ सरकार भने विभिन्न प्रदेशको खाका छोडीदिन्छ निशा प्रतीक्षित

No comments:

Post a Comment

Ads Inside Post